Hulumtimet e reja tregojnë se fëmijët e lindur nga baballarë mbi 45 vjeç kanë 13 herë më shumë gjasa të kenë ADHD dhe 25 herë më shumë të ngjarë të kenë çrregullim bipolar.

Nëse jeni duke menduar për të pasur fëmijë në një moshë të mëvonshme, mund të dëshironi ta rishikoni këtë vendim.

Një studim i ri i publikuar në JAMA Psikiatria sugjeron që baballarët e moshës 45 vjeç e lart janë në rrezik më të lartë për të pasur fëmijë me probleme psikiatrike dhe akademike.

Konkretisht, studimi thotë se fëmijët e lindur nga baballarë 45-vjeçarë, krahasuar me ata të lindur nga baballarë 25-vjeçarë, kanë 25 herë më shumë gjasa të jenë bipolarë dhe 13 herë më shumë të ngjarë të kenë ADHD. Ata kanë gjithashtu 3.5 herë më shumë gjasa të kenë autizëm, 2.5 herë më shumë të ngjarë të kenë sjellje vetëvrasëse ose probleme me abuzimin e substancave dhe dy herë më shumë të ngjarë të kenë një çrregullim psikiatrik.

Lexoni këto 9 këshilla të shëndetshme që babai duhet t’u mësojë fëmijëve të tyre »

Hulumtuesit në Universitetin e Indianës dhe Institutin Karolinska në Stokholm dolën në këtë përfundim pasi shqyrtuan të dhënat e të gjithë të lindurve në Suedi nga viti 1973 deri në 2001. Ata krahasuan vëllezërit e motrat dhe kushërinjtë, gjë që përbën faktorë të jashtëzakonshëm si arsimi dhe të ardhurat.

“Ne ishim të tronditur nga gjetjet,” tha në një deklaratë autori kryesor Brian D’Onofrio, profesor i asociuar në Departamentin e Shkencave Psikologjike dhe të Trurit në Kolegjin e Arteve dhe Shkencave në IU Bloomington.

Hulumtimet e mëparshme në këtë temë zbuluan se mosha e avancuar e babait mund të ketë zvogëluar shkallën me të cilën shfaqen këto probleme, por studimi i ri sugjeron që këto rreziqe rriten në mënyrë të qëndrueshme.

Nuk ka asnjë moshë të veçantë ku bëhet problematike të bëhesh baba.

Njihuni me 7 shenjat e ADHD tek fëmijët »

Ndërsa një grua lind me të gjitha vezët që mund të përdorë gjatë jetës së saj, burrat mund të vazhdojnë të prodhojnë spermë gjatë gjithë jetës së tyre. Çdo spermë e re që përsëritet rrezikon të mbajë ADN-në e mutuar.

Hulumtimet e mëparshme kanë treguar se ndërsa burrat janë të ekspozuar ndaj toksinave të shumta mjedisore – të tilla si ndotja e ajrit, marrja e alkoolit dhe më shumë – ato toksina mund të ndikojnë në spermën. Gjenetika molekulare, thanë studiuesit, ka treguar se meshkujt e moshuar dhjetë kanë më shumë mutacione gjenetike në spermën e tyre.

Shikoni çfarë fytyra të famshme e kanë kapërcyer çrregullimin bipolar »

Studiuesit, megjithatë, vunë re se ne po jetojmë në një epokë të re të historisë njerëzore. Në të kaluarën jo shumë të largët, kur ne ishim gjuetarë dhe grumbullues, burrat që jetonin 30 vjeç konsideroheshin të moshuar, kështu që riprodhimi dhe përhapja e gjeneve të tyre ishte diçka që duhej trajtuar në moshë të re.

Me përparimet në mjekësi dhe përmirësimin e standardeve të jetesës, jetëgjatësia mesatare për një burrë që jeton në SHBA tani është 77 vjet. Në 12 vende të tjera, kjo moshë është mbi 80 vjeç, sipas Organizata Botërore e Shëndetësisë.

Gjatë 40 viteve të fundit, mosha mesatare për të lindur fëmijë është rritur me katër vjet. Në vitin 1970, gratë kishin më shumë gjasa të kishin fëmijën e tyre të parë në moshën 21.5 vjeç, por ky numër tani është 25.4. Meshkujt, mesatarisht, kanë fëmijët e tyre të parë në moshën 28 ​​vjeç.

duke pritur? Provoni këto aplikacione për ta bërë udhëtimin më të lehtë »

Një tjetër prirje e zakonshme në zhvillim ka parë që njerëzit të presin të kenë fëmijë derisa të jenë më të sigurt financiarisht dhe socialisht.

Duke pasur parasysh rreziqet e njohura, D’Onofrio sugjeron që politikëbërësit duhet të shikojnë programet që ndihmojnë në akomodimin e prindërve më të rinj, në mënyrë që ata të kenë fëmijë më herët pa pasur nevojë të lënë mënjanë synimet e tyre profesionale.

“Ndërsa gjetjet nuk tregojnë se çdo fëmijë i lindur nga një baba më i madh do të ketë këto probleme,” tha ai, “ato i shtohen një numri në rritje të kërkimeve që tregojnë se avancimi i moshës së babait shoqërohet me rritje të rrezikut për probleme serioze. Si i tillë, i gjithë trupi i kërkimit mund të ndihmojë në informimin e individëve në vendimmarrjen e tyre personale dhe mjekësore.”