Barnat eksperimentale mund të ndihmojnë në mbajtjen e pacientëve me COVID-19 jashtë ventilatorëve
Trajtimi i mbireagimit të sistemit imunitar
Lajme shëndetësore
Barnat eksperimentale mund të ndihmojnë në mbajtjen e pacientëve me COVID-19 jashtë ventilatorëve


- Në disa njerëz me COVID-19, një reagim i tepruar i sistemit të tyre imunitar mund të dëmtojë mushkëritë e tyre.
- Një ilaç anti-inflamator mund të ndihmojë në zvogëlimin e këtij dëmtimi dhe t’i mbajë ato jashtë një ventilatori.
- Administrata e Ushqimit dhe Barnave i ka dhënë gjithashtu dritën jeshile provave klinike të komponimeve që ishin ende duke u studiuar për përdorim në kushte të tjera.
Të gjitha të dhënat dhe statistikat bazohen në të dhënat e disponueshme publikisht në kohën e publikimit. Disa informacione mund të jenë të vjetruara. Vizitoni tonë qendra e koronavirusit dhe ndiqni tonën faqja e përditësimeve të drejtpërdrejta për informacionet më të fundit mbi pandeminë COVID-19.
Rritja e COVID-19 ka çuar në një përleshje për ventilatorë për të ndihmuar pacientët më të sëmurë. Tani ekspertët shpresojnë se ilaçet eksperimentale mund të ndihmojnë në trajtimin e disa prej këtyre pacientëve përpara se të kenë nevojë për ndihmë në frymëmarrje.
Për disa njerëz që kanë nevojë për ventilatorë, nuk është virusi ai që po shkatërron mushkëritë e tyre, por sistemi i tyre imunitar.
Në disa njerëz, sistemi imunitar shkon në mbingarkesë.
A letër e re botuar sot në Journal of Experimental Medicine zbuloi se qelizat e bardha tepër aktive të njohura si neutrofile mund të fillojnë të sulmojnë mushkëritë dhe organet e tjera pasi ngatërrojnë indet për patogjenë.
Ndërsa sistemi imunitar i trupit fillon të sulmojë, ky proces, i quajtur “stuhi citokine”, bëhet i rrezikshëm dhe mund të shkaktojë më shumë dëme sesa vetë virusi.
Citokinat janë proteina që ndihmojnë sistemin imunitar të luftojë një infeksion. Këto molekula janë përgjegjëse për simptomat e zakonshme të gripit, si dhimbjet, ethet dhe inflamacionet.
Megjithatë, kur citokinat janë jashtë kontrollit, ato mund t’ju bëjnë edhe më të sëmurë. Në disa raste, stuhia e citokinës është fatale.
Shkencëtarët dyshojnë se citokinat e tepërta të çliruara nga sistemi imunitar mund të jenë përgjegjëse për dëmtimin e mushkërive dhe sindroma e shqetësimit akut të frymëmarrjes (ARDS) shihet në njerëz të caktuar me COVID-19.
Disa ilaçe anti-inflamatore tashmë janë duke u studiuar për të parë nëse ato mund të shuajnë këtë stuhi citokine, të zvogëlojnë dëmtimin e mushkërive dhe t’i mbajnë njerëzit jashtë ventilatorëve.
Ventilatorët ndihmojnë njerëzit me mushkëri të dëmtuara të marrin frymë, duke u blerë atyre kohë derisa një trajtim tjetër të lejojë trupin e tyre të shërohet.
Megjithatë, këto makina janë në mungesë në shumë spitale. Kjo mungesë përkeqësohet nga Pacientët me COVID-19 në ventilatorë nevoja për të qëndruar në pajisje më gjatë se njerëzit me kushte të tjera.
Njerëzit me COVID-19 që janë në një ventilator gjithashtu kanë një rrezik të shtuar për të vdekur. Një studim i publikuar muajin e kaluar në New England Journal of Medicine zbuloi se rreth 50 për qind nga këta njerëz vdesin.
Nuk është e qartë pse shkalla e vdekjeve është kaq e lartë.
Mund të ndodhë që në kohën kur njerëzit kanë nevojë për ndihmë në frymëmarrje, sëmundja e tyre është tashmë më e rëndë. Tubi i frymëmarrjes i përdorur në ventilator mund të lejojë gjithashtu mikrobet e tjera të hyjnë në mushkëri, duke shkaktuar një infeksion.
Mund të përfshihet edhe stuhia e citokinës. Ky mbireagim imunitar mund të dëmtojë jo vetëm mushkëritë, por edhe veshkat dhe organet e tjera. Sapo ky dëm të jetë shumë larg, njerëzit kanë më pak gjasa të rikuperohen.
Dr Randy Cron, një imunolog në Universitetin e Alabamës në Birmingham, thotë se te njerëzit e shtruar në spital për COVID-19, një nëngrup pacientësh – përfshirë ata nën 60 vjeç – zhvillojnë sindromën e stuhisë së citokinës si pjesë e infeksionit.
Për këta njerëz, “përveç trajtimit të virusit, duhet të trajtohet edhe sindroma e stuhisë së citokinës”, tha ai, “ndonëse ende nuk e dimë se çfarë do të funksionojë në këtë pikë.”
Cron thotë se terapitë që synojnë citokinat inflamatore tek njerëzit e shtruar në spital për COVID-19 mund të reduktojnë vdekjet dhe pranimet në njësinë e kujdesit intensiv (ICU).
“Shpresojmë, kjo do të zvogëlojë nevojat për ventilator dhe punonjës të kujdesit shëndetësor,” tha ai.
Gjëja kryesore është të zvogëloni nivelet e citokinës në fillim.
“Ne duhet të ekzaminojmë herët midis pacientëve të shtruar me COVID-19 në mënyrë që terapia e drejtuar kundër reagimit imunitar tepër të bollshëm të mund të trajtohet përpara pranimit në ICU ose intubimit,” tha Cron.
Disa teste mund të përdoren për të kontrolluar pacientët për sindromën e stuhisë së citokinës. Një nga këto është një test i ferritinës në serum, për të cilin Cron thotë se është “i lirë, i disponueshëm dhe i shpejtë”.
Sa i përket reduktimit të përmbytjes së citokineve në trup, shumë ilaçe anti-inflamatore po merren.
Kortikosteroidet janë një mundësi. Ato zvogëlojnë inflamacionin në të gjithë trupin. Por ato kanë edhe efekte anësore të padëshiruara, duke përfshirë rritjen e rrezikut të infeksioneve të tjera.
Gjithashtu po studiohen medikamente anti-inflamatore më të fokusuara, duke përfshirë sarilumab, anakinra, emapalumab, dhe tocilizumab.
Tocilizumab synon një citokinë të quajtur IL-6, e cila mendohet të jetë një
Administrata e Ushqimit dhe Barnave (FDA) gjithashtu i ka dhënë dritën jeshile provave klinike të përbërësve që ishin ende duke u studiuar për përdorim në kushte të tjera.
Një prej tyre është një përbërje e quajtur CM4620-IE, i cili u zhvillua nga kompania CalciMedica me bazë në San Diego për trajtimin e pankreatitit akut.
“Dëmtimi i mushkërive në pankreatitin akut shkaktohet nga stuhia e citokinës, e cila është e njëjta gjë që po ndodh në COVID-19,” tha. Dr Sudarshan Hebbar, shefi mjekësor i CalciMedica.
Në kohën kur goditi pandemia, CM4620-IE e kishte bërë tashmë atë pjesë të procesit të provës klinike për pankreatitin akut.
Dr Charles A. Bruen, një mjek i kujdesit kritik dhe një hetues që mbikëqyr provën CM4620-IE në Spitalin Regions në St. Paul, Minesota, thotë se rezultatet fillestare të këtyre studimeve ishin premtuese, veçanërisht efekti i ilaçit në mushkëri.
“Ne vumë re te pacientët me pankreatit akut të cilët po zhvillonin gjithashtu ARDS se hipoksemia e tyre po përmirësohej, se ata po kalonin më pak kohë në ventilator dhe se po largoheshin nga spitali më herët,” tha ai.
Hebbar thotë se në këta pacientë, niveli i citokinës u ul me shpejtësi, brenda 24 orëve.
“Ne treguam gjithashtu se sapo ndaluam infuzionin e ilaçit, sistemi imunitar mbeti i qetë,” tha ai, “por pacientët nuk ishin tepër të imunokompromentuar.”
Prova klinike e fazës II për CM4620-IE në pacientët me COVID-19 është tashmë duke u zhvilluar. Ilaçi do t’u jepet pacientëve me ARDS shumë të hershëm, përpara se të kenë nevojë për ventilim mekanik.
Hebbar thotë se kompania po rrit me shpejtësi numrin e vendeve klinike me të cilat po punon dhe shpreson të ketë rezultate nga ky test brenda 1 deri në 2 muaj.
Pas kësaj, do të nevojitet një provë klinike e fazës III me më shumë pacientë.
Ndërsa ilaçet anti-inflamatore ngadalësojnë prodhimin e citokinave, ekziston gjithashtu teknologjia që mund të filtrojë citokinat nga gjaku i një pacienti.
FDA lëshoi një
thotë Cron plazmafereza, ose filtrimi i plazmës nga qelizat e gjakut, tashmë është përdorur për të hequr citokinat inflamatore në sindromat e tjera të stuhisë citokine.
“[So this process] mund të jetë gjithashtu i dobishëm në nëngrupet e pacientëve me COVID-19 me tipare të sindromës së stuhisë së citokinës, “tha ai.
