‘Fortnite’ është bërë një nga video lojërat më të njohura në dispozicion.

Shumë prindër janë të shqetësuar nëse ekziston një lidhje midis përdorimit të mediave dixhitale, në këtë rast luajtjes së lojërave video, dhe ADHD.

Dhe tani ka një lojë në veçanti që po bëhet e preferuar për shumë fëmijë me ADHD: “Fortnite”.

Nëse keni një fëmijë që luan video lojëra, me siguri keni dëgjuar për “Fortnite: Battle Royale”. Që nga fillimi i saj në 2017, loja është rritur në nivelet më të larta të popullaritetit 125 milionë përdorues.

revista ADDitude, një burim i fokusuar në ADHD, “Fortnite” u përmend si një lojë e re që është veçanërisht e popullarizuar për fëmijët me ADHD dhe që ka cilësi që mund ta bëjnë atë veçanërisht tërheqëse për njerëzit me ADHD.

Randy Kulman, PhD, drejtor klinik dhe president i Konsulentët e Fëmijëve dhe Familjes në South County në Rhode Island, shkroi artikullin ADDitude dhe tha në artikull, ai ka parë pacientë që gravitojnë drejt lojës.

“Niveli i lartë i rrezikut, nevoja për të qëndruar vigjilent ndaj shpërqendruesve të jashtëm dhe mundësia për të përdorur aftësi praktike për ndërtimin e bëjnë “Fortnite” dhe ADHD një ndeshje të natyrshme.”

Për prindërit që shohin fëmijët e tyre duke përdorur lojën, nuk ka asnjë debat nëse “Fortnite” dhe lojëra si ai kanë një cilësi të varur për ta.

“Fortnite: Battle Royale” përmban një komponent social ku lojtarët punojnë së bashku dhe fëmijët që ende nuk po dërgojnë mesazhe përdorin gjithashtu mënyrën e komunikimit të lojës për t’u shoqëruar.

Megjithatë, loja vjen me një faktor të vërtetë – dhe ndonjëherë alarmues – pa fund. Dhe është më shumë se pak e dhunshme. Me gjithë këtë në mendje, shumë prindër janë vërtet të shqetësuar se çfarë të mendojnë. A e lë fëmijën tim të luajë? Nëse e bëj, a do të dalë jashtë kontrollit? A do të bëjë ndonjë ndryshim vendosja e kufijve?

Por a ka prova që fëmijët me ADHD kanë më shumë gjasa të kalojnë më shumë kohë duke luajtur “Fortnite” ose duke parë mediat dixhitale në përgjithësi?

A studim i ri gjen prova se mund të ketë një lidhje midis kohës para ekranit dhe ADHD.

I publikuar muajin e kaluar në Gazetën e Shoqatës Mjekësore Amerikane, studimi zbuloi se fëmijët me përdorim të shpeshtë të mediave dixhitale shfaqën simptoma të mëvonshme të ADHD gjatë një ndjekjeje 24-mujore.

Studimi shqyrtoi 2,587 adoleshentë pa simptoma të ADHD. Studiuesit u kërkuan atyre të vlerësonin simptomat e tyre të ADHD duke përfshirë të qenit të pavëmendshëm ose hiperaktivë.

Ekipi e ndoqi grupin për dy vjet dhe shikoi zakonet e tyre të mediave dixhitale dhe simptomat e tyre të ADHD. Ata zbuluan se sa më shumë adoleshentët të përdornin mediat dixhitale, duke përfshirë mediat sociale, aq më shumë kishte gjasa që ata të zhvillonin simptoma ADHD.

Adam Leventhal, PhD, dhe një profesor në USC i cili bashkëautor i studimit, vëren se studimi mbi të cilin ai punoi nuk rezultoi në konfirmimin e shkakësisë.

“Kjo është ndoshta një pjesë tjetër që shton rrezikun, por duke u kthyer te studimi ynë, [which is] një studim vëzhgues, ne nuk mund të konfirmonim një efekt shkakësor të përdorimit të mediave dixhitale në ADHD,” thotë ai, duke vënë në dukje se studiuesit nuk kishin kontroll mbi atë se sa subjektet ishin të ekspozuar ndaj mediave.

Leventhal shpjegoi se rreziku për zhvillimin e simptomave të ADHD zbret në një numër faktorësh, duke përfshirë gjenetikë dhe mjedisorë, dhe se duhet bërë më shumë kërkime për të kuptuar se si ndikojnë mediat dixhitale dhe lojërat video.

“Në popullatën e përgjithshme, ka një sërë faktorësh të ndryshëm rreziku për simptomat e ADHD, madje edhe në mesin e fëmijëve që mund të mos kenë asnjë simptomë ose mund të kenë shumë pak simptoma,” tha ai për Healthline. “Kur mendoni për përdorimin e mediave dixhitale, duke përfshirë lojërat video, si një nga shumë lloje të ndryshme faktorësh rreziku që mund të rrisin rrezikun e dikujt përtej një pragu, ju [also] merrni parasysh faktorët gjenetikë dhe faktorë të tjerë mjedisorë që janë implikuar në ADHD. [That may be] mënyra për ta konsideruar atë, më gjerësisht – se kjo mund të jetë një pjesë tjetër që shton rrezikun.”

Dr. Victor Fornari, drejtor i psikiatrisë së fëmijëve dhe adoleshentëve, Zucker Hillside Hospital në Nju Jork, thotë se ADHD është një nga kushtet më të trashëgueshme në psikiatrinë e fëmijëve, “me komponentët gjenetikë që përbëjnë gati 80 për qind të varianteve. Nuk e di se do të luajë një videolojë shkaku Simptomat e ADHD-së.”

Fornari thekson rëndësinë e menaxhimit të kohës. “Nëse nuk vendosim kufizime në sasinë e lojërave video që luajnë të rinjtë, ata duket se janë në gjendje të luajnë pa kufi,” tha ai për Healthline.

Leventhal sugjeron krijimin e një zone pa media ose dy në shtëpi, ku rregullat vlejnë për të gjithë.

Një opsion tjetër, qoftë si alternativë apo përveç zonave pa media, është vendosja e periudhave kohore pa media. “Është e dobishme nëse familjet i kanë ato, dhe kjo përfshin prindërit,” thotë Leventhal.

Në fund të fundit, ju mund të jeni të qetë në shumicën e këtyre fushave nëse vazhdoni me atë që fëmijët tuaj po bëjnë kur luajnë.

Leventhal thotë: “Përdorimi i tepruar dhe [the game] Ndërhyrja në përgjegjësitë ose rolet e përgjithshme të dikujt, qoftë ajo në shkollë apo bashkimi me familjen për darkë, janë sinjale se mund të jetë e tepërt.”

“Fortnite” me të vërtetë ka një aspekt të dhunshëm në lojën e tij. Me kufizime kohore dhe mbikëqyrje në vend, shqetësimet e Fornarit për “Fortnite” dhe lojërat me nivele të ngjashme agresioni, zbulohen kryesisht në lidhje me fëmijët me histori traume ose ata që kanë një shqetësim emocional.

Fornari vëren se fëmijët në këtë kategori “mund të jenë të cenueshëm dhe të reagojnë ndaj lojërave të dhunshme ndryshe nga të rinjtë që nuk janë traumatizuar ose kanë një shqetësim emocional. Meqenëse këto lojëra janë [so readily] në dispozicion, duhet të pranojmë se për disa të rinj që mund të jenë të pambrojtur, mund të ketë shqetësim për ekspozimin e tyre ndaj dhunës dhe agresionit të tepruar.”